یا زهرا(ع)

بی تو در زندگیم رنگ خدا نیست که نیست

بین عشّاق چو من بی سر و پا نیست که نیست

با غم دوری تو سوخته و ساخته ام

اثری از چه در این سوز و نوا نیست که نیست

نیمه شب وقت مناجات بگویم با خویش

گوییا قلب تو، در بند رضا نیست که نیست

من گنهکارم و آلوده قبول است قبول

بی محّلی ز کریمان که روا نیست که نیست

بی جهت ناز طبیبان نکشم چون دردم

درد یار است و بجز وصل دوا نیست که نیست

هر کجا رو زده ام آبرویم را بردند

هیچ کس غیرِ شما فکر گدا نیست که نیست

در دعا فکر گرفتاری خود بودم و بس

یاد تو در دل ما وقت دعا نیست که نیست

بهر درمان گرفتاری این نوکرها

چاره ای جز سفر کرب و بلا نیست که نیست

حکمت باران در این ایام می دانی که چیست ؟ آب و جارو میشود بهر محرم کوچه ها . . .

یا رضا...


یا مهدی

 

بوي عطر ياس دارد جمعه ها

وعده ديدار دارد جمعه ها

جمعه ها برعاشقان آيينه است

وعده گاه عاشقان آدينه است

جمعه ها دل ياد دلبر مي كند

نغمه يابن الحسن سر ميكند



كعبه؛ زادگاه علي عليه السلام،
حضرت علي(عليه‌السلام) در صبح جمعه روز سيزدهم رجب، ده سال قبل از بعثت در مكه در درون خانه كعبه متولد شد، و اين از افتخارات و امتيازات بي‌نظير زندگي علي(عليه‌ السلام) است كه در مقدس‌ترين مكان يعني كعبه تولد يافت، و اين مطلب از نظر تاريخي و روايات شيعه و سني، قطعي است، و علامه اميني در كتاب ارزشمند الغدير، جلد ششم، اين موضوع را از شانزده كتاب اهل تسنن نقل كرده است.[1]

آري! زادگاه حضرت علي(عليه‌السلام) مكاني است كه طوافگاه پيامبران، و كانون توحيد و خداپرستي، و مورد احترام همه اديان و قبايل بود، بنابراين او خانه‌زاد خدا است و مولود مقدس‌ترين مكان و باصفاترين و مهم‌ترين ماه‌ها، ماه رحب، و بهترين ساعت و روز، صبح جمعه مي‌باشد.
ابن صباغ مالكي كه از دانشمندان معروف اهل تسنن است در اين باره مي‌نويسد: «فرزند پاك، از نسل پاك، در جاي پاك به دنيا آمد،‌چنين شكوهي از چه كسي ديده شده است؟! شريف‌ترين مكان حرم، مسجدالحرام است، شريف‌ترين مكان مسجد، كعبه است، هيچ كس جز علي(عليه‌السلام) در كعبه ديده به جهان نگشود، بنابراين كودك كعبه، داراي شريف‌ترين مقام‌ها است،‌مولودي كه در بهترين روزها (جمعه) در ماه صلح و صفا(رجب) در خانه خدا، جز امير مؤمنان علي(عليه‌السلام) كيست؟»[2]
چگونگي ولادت علي(عليه‌السلام) در كعبه چنين بود: مادرش فاطمه(عليهاالسلام) همواره كنار كعبه مي‌آمد و به راز و نياز و طواف كعبه مي‌پرداخت، تا اينكه روزي ديدند اين سيده دودمان هاشم با حالتي ملكوتي در كنار كعبه، دست به دامن خدا شده و عرض مي‌كند: «پروردگارا! من به تو و به پيامبران و آنچه از جانب تو آورده‌اند ايمان دارم، من سخن جدم ابراهيم خليل(عليه‌السلام) را تصديق مي‌كنم، او بناي كعبه را ساخت. پروردگارا! به حق آن كس كه اين خانه را ساخت و به حق اين مولودي كه در رحم دارم، وضع حمل مرا آسان گردان.»
در همين لحظه، ديوار كعبه شكافته شد، فاطمه(عليهاالسلام) به درون كعبه وارد شد، آن ديوار مانند اول به هم پيوست، حاضران حيران و شگفت زده شدند، شب و روز سخن از اين حادثه عجيب در زبان‌ها بود، نه كليد، در خانه را مي‌گشود و نه كلنگ در ساختمان كعبه اثر مي‌كرد،همه دريافتند كه اين حادثه امر الهي است، پس از سه روز فاطمه(عليهاالسلام) از خانه كعبه بيرون آمد، ديدند كودكي نوراني در آغوش دارد، از او چندين پرسش نمودند، او در پاسخ گفت: «هنگامي كه وارد خانه كعبه شدم، از ميوه‌هاي بهشتي كه در آنجا بود خوردم، و چون خواستم از خانه خدا بيرون آيم، از منادي غيبي شنيدم كه گفت: «اي فاطمه! نام فرزندت را «علي» بگذار و خداوند علي اعلا، مي‌فرمايد: «من نام او را از نام خود گرفته‌ام.»[3]
در كعبه شد ولادت و به محراب شد شهيد
نازم به حسن مطلع و حسن ختام او

بسياري از دانشمندان اهل تسنن، روايات ولادت علي(عليه‌السلام) در كعبه را «متواتر» دانسته‌اند، يعني به قدري

  در اين مورد، روايت زياد نقل شده كه انسان يقين به صحت آن پيدا مي‌كند.[4]

بقیه مطالب در ادامه مطلب

ادامه نوشته

یا مهدی




ویرانه نه آن است که جمشید بنا کرد
ویرانه نه آن است که فرهاد فرو ریخت
ویرانه دل ماست که هرجمعه بشوق ات
صد بار بنا گشت و دگر بار فرو ریخت

اللهم عجل لولیک الفرج


امام رضا (عليه السلام) فرمود:
من قرا فى شهر رمضان اية من كتاب الله كان كمن ختم القران فى غيره من الشهور؛
هر كس ماه رمضان يك آيه از كتاب خدا را قرائت كند مثل اينست كه درماه هاى ديگر تمام قرآن را بخواند.

(بحار الانوار ج 93، ص 346)

یا مهدی

شهادت امام هادی علیه السلام بر همه شیعیان تسلیت باد

او چراغ فروزان هدایت بود و یاور و راهنمای همیشه امت؛ کتاب دانایی و پارسایی و زهد را به هم درآمیخته بود و از مدینه تا سامرا، نور و روشنایی ریخته بود.
شهادت امام هادی علیه السلام تسلیت باد


امام محمد باقر (ص)



حضرت محمد(ص)فرمودند:هرکس این ماه پر فضیلت را تبریک گوید اتش بر او حرام میشود.
حلول ماه مبارک رجب و ولادت امام محمد باقر (ص)مبارک باد.